-
1 ἐκ-τρέφω
ἐκ-τρέφω, aufziehen, großziehen; Aesch. Ch. 739; ὃς ἐξέφυσε κἀξέϑρεψέ με Soph. O. R. 827; eben so das med., El. 13, wie H. h. Cer. 166. 121 (von der Amme); γεννῶντες καὶ ἐκτρέφοντες Plat. Legg. VI, 776 b; ἐγένου τε καὶ ἐξετράφης Crit. 50 e; im med., Tim. 91 d u. A. – Auch von Pflanzen, τὸ ἐκτρέφον τὴν ῥίζαν τοῦ σίτου, was der Wurzel Nahrung giebt, Her. 1, 193; τὸ σπέρμα, zur Reise bringen, Xen. Oec. 17, 10.
-
2 περιορύσσω
A dig round, π. λίμνην dig a lake round.., Hdt.2.99 ;π. πρὸς τὰς ῥίζας Arist.Pr. 923b10
;μέχρι τῶν ῥιζῶν Thphr. CP5.6.3
;τὴν ῥίζαν J.BJ7.6.3
:—[voice] Pass.,τάφρου κύκλῳ περιορυχθείσης Pl.Criti. 118c
;ῥίζης -ορυχθείσης Dsc.1.126
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > περιορύσσω
-
3 ἐκτρέφω
A bring up from childhood, rear up, Hdt.1.122, A.Ch. 750, etc.;ἐξέφυσε κἀξέθρεψέ με S.OT 827
; ἐκτεθραμμένοι σκύμνοι λεόντων true-bred.., E.Supp. 1222; of plants,τὸ ἐκτρέφον τὴν ῥίζαν Hdt. 1.193
;ἐκτρέφει ἡ γῆ τὸ σπέρμα X.Oec.17.10
;ποταμοῦ πνεῦμα τραχύτερον ἐκθρέψαντος Plu.2.357d
:—[voice] Med., rear up for oneself, ; ἤνεγκα κἀξέσωσα κἀξεθρεψάμην, says the παιδαγωγός, S.El.13, cf. Fr. 387, Pl.Lg. 929a:—[voice] Pass., ;ἐγένου τε καὶ ἐξετράφης Pl.Cri. 50e
, cf. Lys.19.8.II [voice] Med., of pregnant animals, nourish, [ζῷα] μεγάλα ἐντὸς ἐκθρέψωνται Pl.Ti. 91d
:—[voice] Act., bring to birth,τὰ κυήματα Arist.GA 773a34
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐκτρέφω
-
4 ἐκτρέφω
ἐκ-τρέφω, aufziehen, großziehen; von der Amme. Auch von Pflanzen, τὸ ἐκτρέφον τὴν ῥίζαν τοῦ σίτου, was der Wurzel Nahrung gibt; τὸ σπέρμα, zur Reise bringen -
5 ῥίζα
1 root met.ὅθεν σπέρματος ἔχοντα ῥίζαν πρέπει τὸν Αἰνησιδάμου O. 2.46
“ φαμὶ γὰρ Ἐπάφοιο κόραν ἀστέων ῥίζαν φυτεύσεσθαι μελησίμβροτον” (v. Barrett, Hermes, 1954, 435̆{1}) P. 4.15 νιν (= Κυράναν) πολυμήλου καὶ πολυκαρποτάτας θῆκε δέσποιναν χθονὸς ῥίζαν ἀπείρου τρίταν εὐήρατον θάλλοισαν οἰκεῖν (τρίτην μοῖραν τῆς ἠπείρου γῆς, τουτέστι τὴν Λιβύην Σ.) P. 9.8 Ἀχιλεύς, οὖρος Αἰακιδᾶν, Αἴγιναν σφετέραν τε ῥίζαν πρόφαινεν (φησὶ τοὺς προγόνους Σ.) I. 8.56 ζᾳ τε[ Παρθ. 2. 58. -
6 ἔχω
ἔχω (Hom.+) impf. εἶχον, 1 pl. εἴχαμεν and 3 pl. εἶχαν (both as vv.ll.; Mlt-H. 194; B-D-F §82) Mk 8:7; Rv 9:8 or εἴχοσαν (B-D-F §84, 2; Mlt-H. 194; Kühner-Bl. II p. 55) J 15:22, 24; 2 aor. ἔσχον; mixed aor. forms include ἔσχαν Hv 3, 5, 1, ἔσχοσαν 1 Esdr 6:5; 1 Macc 10:15 (ἔσχον, εἴχον vv.ll.); pf. ἔσχηκα; plpf. ἐσχήκειν.—In the following divisions: act. trans. 1–9; act. intr. 10; mid. 11.① to possess or contain, have, own (Hom.+)ⓐ to possess someth. that is under one’s controlα. own, possess (s. esp. TestJob 9f) κτήματα πολλά own much property Mt 19:22; Mk 10:22. πρόβατα Lk 15:4; J 10:16. θησαυρόν Mt 19:21; Mk 10:21b. βίον living Lk 21:4; 1J 3:17. δραχμὰς δέκα Lk 15:8. πλοῖα Rv 18:19. κληρονομίαν Eph 5:5. θυσιαστήριον Hb 13:10a; μέρος ἔ. ἔν τινι have a share in someth. Rv 20:6. Gener. μηδὲν ἔ. own nothing (SibOr 3, 244) 2 Cor 6:10. ὅσα ἔχεις Mk 10:21; cp. 12:44; Mt 13:44, 46; 18:25. τί ἔχεις ὸ̔ οὐκ ἔλαβες; what do you have that you have not been given? 1 Cor 4:7. The obj. acc. is often used w. an adj. or ptc.: ἔ. ἅπαντα κοινά have everything in common Ac 2:44 (cp. Jos., Ant. 15, 18). ἔ. πολλὰ ἀγαθὰ κείμενα have many good things stored up Lk 12:19.—Hb 12:1. Abs. ἔ. have (anything) (Soph.et al.; Sir 13:5; 14:11) Mt 13:12a; Mk 4:25a; Lk 8:18a. ἐκ τοῦ ἔχειν in accordance w. what you have 2 Cor 8:11. ἔ. εἰς ἀπαρτισμόν have (enough) to complete Lk 14:28. W. neg. ἔ. have nothing Mt 13:12b; Mk 4:25b; Lk 8:18b.—ὁ ἔχων the one who has, who is well off (Soph., Aj. 157; Eur., Alc. 57; X., An. 7, 3, 28; Ar. 15:7). πᾶς ὁ ἔχων everyone who has (anything) Mt 25:29a; Lk 19:26a. ὁ μὴ ἔχων the one who has nothing (X., An. 7, 3, 28; 1 Esdr 9:51, 54; 2 Esdr 18:10) Mt 25:29b; Lk 19:26b; 1 Cor 11:22.β. have = hold in one’s charge or keeping ἔ. τὰς κλεῖς hold the keys Rv 1:18; cp. 3:7. τὸ γλωσσόκομον the money-box J 12:6; 13:29.ⓑ to contain someth. have, possess, of the whole in relation to its partsα. of living beings, of parts of the body in men and animals μέλη Ro 12:4a; cp. 1 Cor 12:12. σάρκα καὶ ὀστέα Lk 24:39 (Just., A I, 66, 2 καὶ σάρκα καὶ αἷμα) ἀκροβυστίαν Ac 11:3. οὖς Rv 2:7, 11. ὦτα Mt 11:15; Mk 7:16; Lk 8:8. χεῖρας, πόδας, ὀφθαλμούς Mt 18:8f; Mk 9:43, 45, 47. Of animals and animal-like beings ἔ. πρόσωπον Rv 4:7. πτέρυγας vs. 8. κέρατα 5:6. ψυχάς 8:9. τρίχας 9:8. κεφαλάς 12:3 (TestAbr B 14 p. 118, 19 [Stone p. 84]) al. ἔχοντες ὑγιῆ τὴν σάρκα AcPlCor 2:32 (Just., D. 48, 3 σάρκα ἔχων). Of plants (TestAbr B 3 p. 107, 6 [Stone p. 62] εὗρον δένδρον … ἔχον κλάδους) ῥίζαν ἔ. Mt 13:6; Mk 4:6.β. of inanimate things: of cities τ. θεμελίους ἔ. Hb 11:10; cp. Rv 21:14. Of a head-covering χαρακτῆρα ἔχει βασιλικόν has a royal emblem GJs 2:2.ⓒ to have at hand, have at one’s disposal have ἄρτους Mt 14:17; cp. 15:34; J 21:5, where the sense is prob. ‘Did you catch any fish for breakfast?’. οὐκ ἔχω ὸ̔ παραθήσω αὐτῷ I have nothing to set before him Lk 11:6. μὴ ἐχόντων τί φάγωσι since they had nothing to eat Mk 8:1; cp. Mt 15:32 (Soph., Oed. Col. 316 οὐκ ἔχω τί φῶ). οὐκ ἔχω ποῦ συνάξω I have no place to store Lk 12:17. ἄντλημα a bucket J 4:11a. οἰκίας ἔ. have houses (at one’s disposal) 1 Cor 11:22. Of pers.: have (at one’s disposal) (PAmh 92, 18 οὐχ ἕξω κοινωνόν and oft. in pap) Moses and the prophets Lk 16:29. παράκλητον an advocate, a helper 1J 2:1. οὐδένα ἔ. ἰσόψυχον Phil 2:20. ἄνθρωπον οὐκ ἔ. J 5:7.ⓓ to have within oneself have σύλλημα ἔχει ἐκ πνεύματος ἁγίου she has something conceived through the Holy Spirit GJs 18:1. Var. constr. w. ἐν: of women ἐν γαστρὶ ἔ. be pregnant (γαστήρ 2) Mt 1:18, 23 (Is 7:14); 24:19; Mk 13:17; Lk 21:23; 1 Th 5:3; Rv 12:2. ἔ. τινὰ ἐν τῇ καρδίᾳ have someone in one’s heart Phil 1:7 (Ovid, Metam. 2, 641 aliquem clausum pectore habere). ἔ. τι ἐν ἑαυτῷ (Jos., Ant. 8, 171; cp. TestAbr A 3 p. 80, 14 [Stone p. 8] ἔκρυψεν τὸ μυστήριον, μόνος ἔχων ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ): ζωήν J 5:26. τὴν μαρτυρίαν 1J 5:10; τὸ ἀπόκριμα τοῦ θανάτου have a sentence of death within oneself 2 Cor 1:9.ⓔ to have with oneself or in one’s company have μεθʼ ἑαυτοῦ (X., Cyr. 1, 4, 17) τινά someone Mt 15:30; 26:11; Mk 2:19; 14:7; J 12:8; AcPl Ha 8, 35; σὺν αὐτῷ 4:18.—The ptc. w. acc. = with (Diod S 12, 78, 1 ἔχων δύναμιν with a [military] force; 18, 61, 1 ὁ θρόνος ἔχων τὸ διάδημα the throne with the diadem; JosAs 27:8 ἔχοντες ἐσπασμένας τὰς ῥομφαίας ‘with their swords drawn’) ἀνέβησαν ἔχοντες αὐτόν they went up with him Lk 2:42 D.② to stand in a close relationship to someone, have, have asⓐ of relatives πατέρα ἔ. J 8:41. ἀδελφούς Lk 16:28. ἄνδρα (Aristot., Cat. 15b, 27f λεγόμεθα δὲ καὶ γυναῖκα ἔχειν καὶ ἡ γυνὴ ἄνδρα; Tob 3:8 BA) be married (of the woman) J 4:17f; 1 Cor 7:2b, 13; Gal 4:27 (Is 54:1). γυναῖκα of the man (cp. Lucian, Tox. 45; SIG 1160 γυναικὸς Αἴ., τῆς νῦν ἔχει; PGM 13, 320; 1 Esdr 9:12, 18; Just., D. 141, 4 πολλὰς ἔσχον γυναίκας. As early as Od. 11, 603 Heracles ἔχει Ἥβην) 1 Cor 7:2a, 12, 29 (for the wordplay cp. Heliod. 1, 18, 4 in connection w. the handing over of a virgin: σὺ ἔχων οὐκ ἕξεις; Crates, 7th Ep. [p. 58, 8 Malherbe] πάντʼ ἔχοντες οὐδὲν ἔχετε). τέκνα Mt 21:28; 22:24; 1 Ti 3:4; 5:4; Tit 1:6. υἱούς (Artem. 5, 42 τὶς τρεῖς ἔχων υἱούς; cp. θυγατέρα TestAbr B 10 p. 114, 17 [Stone p.76]) Lk 15:11; Gal 4:22. σπέρμα have children Mt 22:25. W. acc. as obj. and in predicate (Ar. 8, 4 τούτους συνηγόρους ἔχοντες τῆς κακίας; 11, 3 ἔσχε μοιχὸν τὸν Ἄρην; Ath. 7, 2 ἔχομεν προφήτας μάρτυρας) ἔ. τινὰ πατέρα have someone as father Mt 3:9. ἔ. τινὰ γυναῖκα (w. γυναῖκα to be understood fr. the context) 14:4; cp. Mk 6:18; ὥστε γυναῖκά τινα τοῦ πατρὸς ἔ. that someone has taken his father’s wife (as his own wife: the simple ἔχειν in this sense as Plut., Cato Min. 21, 3; Appian, Bell. Civ. 3, 10 §34; Jos., C. Ap. 1, 147. Perh. an illicit relationship is meant, as Longus 4, 17; Hesychius Miles. [VI A.D.], Viri Ill. 4 JFlach [1880] ἔχω Λαί̈δα) 1 Cor 5:1 (Diod S 20, 33, 5 of a man who had illicit relations with his stepmother: ἔχειν λάθρᾳ τοῦ πατρὸς τὴν Ἀλκίαν).ⓑ more gener. φίλον have a friend Lk 11:5. ἀσθενοῦντας have sick people Lk 4:40 and χήρας widows 1 Ti 5:16 to care for; παιδαγωγοὺς ἔ. 1 Cor 4:15. δοῦλον Lk 17:7. οἰκονόμον 16:1; κύριον ἔ. have a master, i.e. be under a master’s control Col 4:1; δεσπότην ἔ. 1 Ti 6:2; βασιλέα J 19:15. ἀρχιερέα Hb 4:14; 8:1. ποιμένα Mt 9:36. ἔχων ὑπʼ ἐμαυτὸν στρατιώτας I have soldiers under me Lk 7:8. W. direct obj. and predicate acc. ἔ. τινὰ ὑπηρέτην have someone as an assistant Ac 13:5 (Just., A I, 14, 1) ἔ. τινὰ τύπον have someone as an example Phil 3:17.—Of the relation of Christians to God and to Jesus ἔ. θεόν, τὸν πατέρα, τὸν υἱόν have God, the Father, the Son, i.e. be in communion w. them 1J 2:23; 2J 9; AcPl Ha 4, 7.—HHanse, at end of this entry.③ to take a hold on someth., have, hold (to), gripⓐ of holding someth. in one’s hand ἔ. τι ἐν τῇ χειρί have someth. in one’s hand (since Il. 18, 505) Rv 1:16; 6:5; 10:2; 17:4. Of holding in the hand without ἐν τῇ χειρί (Josh 6:8; JosAs 5:7) ἔ. κιθάραν 5:8. λιβανωτὸν χρυσοῦν 8:3, cp. vs. 6; 14:17 and s. ἀλάβαστρον Mt 26:7 and Mk 14:3.ⓑ of keeping someth. safe, a mina (a laborer’s wages for about three months) in a handkerchief keep safe Lk 19:20.ⓒ of holding fast to matters of transcendent importance, fig. τὴν μαρτυρίαν Rv 6:9; 12:17; 19:10; the secret of Christian piety 1 Ti 3:9; an example of sound teaching 2 Ti 1:13; keep (Diod S 17, 93, 1 τὴν βασιλείαν ἔχειν=keep control) Mk 6:18.ⓓ of states of being hold, hold in its grip, seize (Hom. et al.; PGiss 65a, 4 παρακαλῶ σε κύριέ μου, εἰδότα τὴν ἔχουσάν με συμφορὰν ἀπολῦσαί μοι; Job 21:6; Is 13:8; Jos., Ant. 3, 95 δέος εἶχε τοὺς Ἑβρ.; 5, 63; Just., D. 19, 3) εἶχεν αὐτὰς τρόμος καὶ ἔκστασις trembling and amazement had seized them Mk 16:8.④ to carry/bear as accessory or part of a whole, have on, wear, of clothing, weapons, etc. (Hom. et al.; LXX; TestAbr B p. 114, 22 [Stone p. 76]) τὸ ἔνδυμα Mt 3:4; 22:12 (cp. ἔνδυσιν TestJob 25:7). κατὰ κεφαλῆς ἔχων w. τὶ to be supplied while he wears (a covering) on his head 1 Cor 11:4. ἔ. θώρακας Rv 9:9, 17. ἔ. μάχαιραν wear a sword (Jos., Ant. 6, 190) J 18:10. Sim. of trees ἔ. φύλλα have leaves Mk 11:13 (ApcSed. 8:8).⑤ be in a position to do someth., can, be able, ἔ. w. inf. foll. (Hom. et al.; cp. Eur., Hec. 761; Hdt. 1, 49; Pla., Phd. p. 76d; Demosth., Ep. 2, 22; Theocr. 10, 37 τὸν τρόπον οὐκ ἔχω εἰπεῖν=I cannot specify the manner; Lucian, Dial. Mort. 21, 2, Hermot. 55; Epict. 1, 9, 32; 2, 2, 24 al.; Ael. Aristid. 51, 50 K.=27 p. 546 D.: οὐκ ἔχω λέγειν; PPetr II, 12, 1, 16; PAmh 131, 15; Pr 3:27; ApcEsdr 2:24; 3:7; 6:5; TestAbr A 8, p. 86, 13 [Stone p. 20]; Jos., Ant. 1, 338; 2, 58; Just., A I, 19, 5, D. 4, 6 οὐκ ἔχω εἰπεῖν) ἔ. ἀποδοῦναι be able to pay Mt 18:25a; Lk 7:42; 14:14. μὴ ἔ. περισσότερον τι ποιῆσαι be in a position to do nothing more 12:4. οὐδὲν ἔ. ἀντειπεῖν be able to make a reply Ac 4:14; cp. Tit 2:8. ἔ. κατηγορεῖν αὐτοῦ J 8:6 (cp. 9a below, end). ἀσφαλές τι γράψαι οὐκ ἔχω I have nothing definite to write Ac 25:26a; cp. 26b. ἔ. μεταδιδόναι Eph 4:28a. ἔ. τὴν τούτων μνήμην ποιεῖσθαι be able to recall these things to mind 2 Pt 1:15. κατʼ οὐδενὸς εἶχεν μείζονος ὀμόσαι he could swear by no one greater Hb 6:13. In the same sense without the actual addition of the inf., which is automatically supplied fr. context (X., An. 2, 1, 9) ὸ̔ ἔσχεν (i.e. ποιῆσαι) ἐποίησεν she has done what she could Mk 14:8.⑥ to have an opinion about someth., consider, look upon, view w. acc. as obj. and predicate acc. (POxy 292, 6 [c. 25 A.D.] ἔχειν αὐτὸν συνεσταμένον=look upon him as recommended; 787 [16 A.D.]; PGiss 71, 4; Job 30:9; Ps.-Clem., Hom. 16, 19; Ath. 32, 3 τοὺς μὲν υἱοὺς … νοοῦμεν, τοὺς δὲ ἀδελφούς ἔχομεν) ἔχε με παρῃτημένον consider me excused (= don’t expect me to come) Lk 14:18b, 19 (cp. Martial 2, 79 excusatum habeas me). τινὰ ἔντιμον ἔ. hold someone in honor Phil 2:29. ἔ. τινὰ ὡς προφήτην consider someone a prophet Mt 14:5; 21:26, 46 v.l. (cp. GNicod 5 [=Acta Pilati B 5 p. 297 Tdf.] ἔχειν [Jannes and Jambres] ὡς θεούς; Just., D. 47, 5 τὸν μετανοοῦντα … ὡς δίκαιον καὶ ἀναμάρτητον ἔχει). ἔ. τινὰ εἰς προφήτην consider someone a prophet Mt 21:46 (cp. Duris [III B.C.]: 76 Fgm. 21 Jac. ὸ̔ν εἰς θεοὺς ἔχουσιν). εἶχον τ. Ἰωάννην ὄντως ὅτι προφήτης ἦν they thought that John was really a prophet Mk 11:32.⑦ to experience someth., have (freq. in auxiliary capacity CTurner, JTS 28, 1927, 357–60)ⓐ of all conditions of body and soul (Hom. et al.; LXX)α. of illness, et al. (ApcMos 6 νόσον καὶ πόνον ἔχω; Jos., C. Ap. 1, 305) ἀσθενείας have sicknesses/diseases Ac 28:9. μάστιγας physical troubles Mk 3:10. πληγὴν τῆς μαχαίρης Rv 13:14. θλῖψιν J 16:33b; 1 Cor 7:28; Rv 2:10. Esp. of possession by hostile spirits: δαιμόνιον ἔ. be possessed by an evil spirit Mt 11:18; Lk 7:33; 8:27; J 7:20; 8:48f, 52; 10:20. Βεελζεβούλ Mk 3:22. πνεῦμα ἀκάθαρτον vs. 30; 7:25; Ac 8:7. πνεῦμα δαιμονίου ἀκαθάρτου Lk 4:33. πνεῦμα πονηρόν Ac 19:13. πνεῦμα ἄλαλον Mk 9:17. πνεῦμα ἀσθενείας spirit of sickness Lk 13:11. τὸν λεγιῶνα (the evil spirit called) Legion Mk 5:15.β. gener. of conditions, characteristics, capabilities, emotions, inner possession: ἀγάπην ἔ. have love (cp. Diod S 3, 58, 3 φιλίαν ἔχειν; Just., D. 93, 4 φιλίαν ἢ ἀγάπην ἔχοντε) J 5:42; 13:35; 15:13; 1J 4:16; 1 Cor 13:1ff; 2 Cor 2:4; Phil 2:2; 1 Pt 4:8. ἀγνωσίαν θεοῦ fail to know God 1 Cor 15:34. ἁμαρτίαν J 9:41; 15:22a. ἀσθένειαν Hb 7:28. γνῶσιν 1 Cor 8:1, 10 (Just., A II, 13, 1; D. 28, 4). ἐλπίδα Ac 24:15; Ro 15:4; 2 Cor 3:12; 10:15; Eph 2:12; 1J 3:3 (Ath. 33, 1). ἐπιθυμίαν Phil 1:23. ἐπιποθίαν Ro 15:23b; ζῆλον ἔ. have zeal Ro 10:2. Have jealousy Js 3:14. θυμόν Rv 12:12. λύπην (ApcMos 3 p. 2, 16 Tdf.) J 16:21f; 2 Cor 2:3; Phil 2:27; μνείαν τινὸς ἔ. remember someone 1 Th 3:6. παρρησίαν Phlm 8; Hb 10:19; 1J 2:28; 3:21; 4:17; 5:14. πεποίθησιν 2 Cor 3:4; Phil 3:4. πίστιν Mt 17:20; 21:21; Mk 4:40; Ac 14:9; Ro 14:22; 1 Cor 13:2; 1 Ti 1:19 al. (Just., A I, 52, 1). προφητείαν have the gift of prophecy 1 Cor 13:2. σοφίαν (X., Mem. 2, 3, 10) Rv 17:9. συνείδησιν ἁμαρτιῶν Hb 10:2. καλὴν συνείδησιν 13:18; ἀγαθὴν ς. 1 Ti 1:19; 1 Pt 3:16; ἀπρόσκοπον ς. Ac 24:16; ὑπομονήν Rv 2:3. φόβον 1 Ti 5:20. χαράν Phlm 7. χάριν ἔ. τινί be grateful to someone Lk 17:9; 1 Ti 1:12; 2 Ti 1:3; σιγὴν ἔ. be silent Hs 9, 11, 5. ἀνάγκην ἔσχον I felt it necessary Jd 3 (HKoskenniemi, Studien zur Idee und Phraseologie des Griechischen Briefes bis 400 n. Chr. ’56, 78–87).γ. of advantages, benefits, or comforts that one enjoys: ἔ. τὰ αἰτήματα to have been granted the requests 1J 5:15; ἀνάπαυσιν ἔ. have rest Rv 4:8; 14:11; ἀπόλαυσιν τινος ἔ. enjoy someth. Hb 11:25. βάθος γῆς Mt 13:5b; Mk 4:5b; γῆν πολλήν Mt 13:5a; Mk 4:5a. τὴν προσέλευσιν τὴν πρὸς τὸν κύριον AcPl Ha 8, 22f; εἰρήνην Ro 5:1. ἐλευθερίαν Gal 2:4. S. ἐξουσία, ἐπαγγελία, ἔπαινος, ζωή, ἰκμάς, καιρός, καρπός, καύχημα, καύχησις, λόγος, μισθός, νοῦς, πνεῦμα, προσαγωγή, πρόφασις, τιμή, χάρις (=favor), χάρισμα.δ. of a sense of obligation in regard to someth.—W. dir. object have = have someth. over one, be under someth.: ἀνάγκην ἔχειν be under necessity 1 Cor 7:37a; w. inf. foll. have a need (ἀνάγκη 1) Lk 14:18; 23:16 v.l.; Hb 7:27; χρείαν ἔ. be in need abs. Eph 4:28b; τινός need someth. (Aeschyl. et al.; SIG 333, 20; 421, 35 al.; PPetr III, 42 G 9, 7 [III B.C.] ἐάν τινος χρείαν ἔχῃς; Ath. 13, 2 ποίας ἔτι χρείαν ἑκατόμβης ἔχει;) Mt 6:8; 9:12a; Mk 11:3; Lk 19:31, 34; J 13:29; 1 Cor 12:21; Hb 10:36 al.; w. inf. foll. (TestSol 13:2) Mt 3:14; 14:16; J 13:10; 1 Th 1:8; 4:9; 5:1. νόμον J 19:7. ἐπιταγήν 1 Cor 7:25. ἐντολήν (SIG 559, 9 ἔ. τὰς ἰντολάς; 1 Esdr 4:52; 2 Macc 3:13; Jos., Bell. 1, 261) Hb 7:5; 1J 2:7; 4:21; 2J 5; cp. J 14:21. διακονίαν 2 Cor 4:1. ἀγῶνα Phil 1:30; Col 2:1. πρᾶξιν Ro 12:4b. ἔγκλημα Ac 23:29. κόλασιν ApcPt Bodl. (ApcEsdr 1:22 p. 25, 17 Tdf.).ε. of a sense of inevitability in respect to some action.—W. inf. foll. one must (Ps.-Callisth. 2, 1, 3 καθαιρεθῆναι ἔχεις=you must be deposed; Porphyr., Against the Christians 63 Harnack [ABA 1916] παθεῖν; Gen 18:31; Jos., Ant. 19, 348 τοῦ τεθνάναι; TestSol 5:12 σίδηρα ἔχεις φορέσαι; TestAbr A 18 p. 100, 22 [Stone p. 48] τοῦ βίου τοῦτου ἀπαλλάξαι εἶχες; Just., D. 51, 2 ἔργῳ πεισθήναι ὑμῶν ἐχόντων) βάπτισμα ἔχω βαπτισθῆναι I must undergo a baptism Lk 12:50. ἔχω σοί τι εἰπεῖν I have someth. to say to you (Lucian, Philops. 1 ἔχεις μοι εἰπεῖν. Without dat. Aelian, VH 2, 23; Jos., Ant. 16, 312) 7:40. καινόν σοι θέαμα ἔχω ἐξηγήσασθαι I have a wonderful new thing to tell you=‘I must tell you about something wonderful that I’ve just seen’ GJs 19:3. ἀπαγγεῖλαι Ac 23:17, 19; cp. vs. 18. πολλὰ γράφειν 2J 12; 3J 13.ⓑ of temporal circumstances w. indications of time and age: πεντήκοντα ἔτη οὔπω ἔχεις you are not yet fifty years old J 8:57 (cp. Jos., Ant. 1, 198). τριάκοντα κ. ὀκτὼ ἔτη ἔχων ἐν τῇ ἀσθενείᾳ αὐτοῦ who had been sick for 38 years 5:5 (Cyranides p. 63, 25 πολὺν χρόνον ἔχων ἐν τῇ ἀρρωστίᾳ. W. cardinal numeral TestJob 26:1 δέκα ἑπτὰ ἔτη ἔχω ἐν ταῖς πληγαῖς; POxy 1862, 17 τέσσαρες μῆνας ἔχει. Mirac. S. Georgii 44, 7 [JAufhauser 1913] ἔσχεν … ἔτη ἑπτά); cp. Mt 9:20 v.l. τέσσαρας ἡμέρας ἔ. ἐν τῷ μνημείῳ have lain in the grave for four days J 11:17 (Jos., Ant. 7, 1 αὐτοῦ δύο ἡμέρας ἔχοντος ἐν τῇ Σεκέλλᾳ). πολὺν χρόνον ἔ. be (somewhere or in a certain condition) for a long time 5:6. ἡλικίαν ἔχειν be of age (Pla., Euthyd. 32, 306d; Plut., Mor. 547a; BGU 168 τοῖς ἀτελέσι ἔχουσι τὴν ἡλικίαν) 9:21, 23. τέλος ἔχειν have an end, be at an end (Lucian, Charon 17; UPZ 81 III, 20 [II A.D.] τέλος ἔχει πάντα; Ar. 4:2 ἀρχὴν καὶ τέλος) Mk 3:26; Lk 22:37 (on the latter pass. s. τέλος 2); cp. Hb 7:3.⑧ as connective marker, to have or include in itself, bring about, cause w. acc. (Hom. et al.; Wsd 8:16) of ὑπομονή: ἔργον τέλειον Js 1:4. Of πίστις: ἔργα 2:17. Of φόβος: κόλασιν 1J 4:18. Of παρρησία: μεγάλην μισθαποδοσίαν Hb 10:35. Of πολυτέλεια: λύπην, χαράν Hs 1, 10. ἐσχάτην εὐλογίαν, ἥτις διαδοχὴν οὐκ ἔχει ultimate blessing, which has no successor GJs 6:2.⑨ special combinationsⓐ w. prep. ἐν: τὸν θεὸν ἔ. ἐν ἐπιγνώσει acknowledge God Ro 1:28 (cp. ἐν ὀργῇ ἔ. τινά=‘be angry at someone’, Thu. 2, 18, 5; 2, 21, 3; ἐν ὀρρωδίᾳ ἔ. τ. 2, 89, 1; ἐν ἡδονῇ ἔ. τ.=‘be glad to see someone’ 3, 9, 1; ἐν εὐνοίᾳ ἔ. Demosth. 18, 167). ἐν ἑτοίμῳ ἔ. 2 Cor 10:6 (ἕτοιμος b). ἐν ἐμοὶ οὐκ ἔχει οὐδέν he has no hold on me J 14:30 (Appian, Bell. Civ. 3, 32 §125 ἔχειν τι ἔν τινι=have someth. [hope of safety] in someone). κατά τινος: on 1 Cor 11:4 s. above 4. ἔ. τι κατά τινος have someth. against someone Mt 5:23; Mk 11:25; w. ὅτι foll. Rv 2:14. ἔ. κατά τινος w. sim. mng. Hm 2:2; Hs 9, 23, 2; w. ὅτι foll. Rv 2:4, 20. ἔ. τινὰ κατὰ πρόσωπον meet someone face to face Ac 25:16. μετά: ἔ. τι μετά τινος have someth. w. someone κρίματα lawsuits 1 Cor 6:7. περί: ἔ. περί τινος have (a word, a reference, an explanation) about someth. B 12:1; with adv. τελείως 10:10. πρός τινα have someth. against someone (Ps.-Callisth. 2, 21, 21 ὅσον τις ὑμῶν ἔχει πρὸς ἕτερον) Ac 24:19. ζητήματα ἔ. πρός τινα have differences w. someone (on points in question) 25:19. λόγον ἔ. πρός τινα 19:38. πρᾶγμα (=Lat. causa, ‘lawsuit’: BGU 19 I, 5; 361 II, 4) ἔ. πρός τινα (POxy 743, 19 [2 B.C.] εἰ πρὸς ἄλλους εἶχον πρᾶγμα; BGU 22:8) 1 Cor 6:1. ἵνα ἔχωσιν κατηγορίαν αὐτοῦ J 8:4 D (cp. 5 above). πρός τινα ἔ. μομφήν have a complaint against someone Col 3:13.ⓑ τοῦτο ἔχεις ὅτι you have this (in your favor), that Rv 2:6. ἔ. ὁδόν be situated (a certain distance) away (cp. Peripl. Eryth. 37: Ὡραία ἔχουσα ὁδὸν ἡμερῶν ἑπτὰ ἀπὸ θαλάσσης) of the Mt. of Olives ὅ ἐστιν ἐγγὺς Ἰερουσαλὴμ σαββάτου ἔχον ὁδόν Ac 1:12.—ἴδε ἔχεις τὸ σόν here you have what is yours Mt 25:25. ἔχετε κουστωδίαν there you have a guard (=you can have a guard) 27:65 (cp. POxy 33 III, 4).⑩ to be in some state or condition, act. intr. (spatially: Ath. 25, 1 οἱ ἄγγελοι … περὶ τόν ἀέρα ἔχοντες καὶ τὴν γῆν) w. adv. (Hom. et al.; ins, pap, LXX).ⓐ impers. it is, the situation is (Himerius, Or. 48 [=Or. 14], 10 πῶς ὑμῖν ἔχειν ταῦτα δοκεῖ; =how does this situation seem to you? Just., D. 3, 5 τὸ … ὡσαύτως ἀεὶ ἔχων) ἄλλως 1 Ti 5:25. οὕτως (Antig. Car. 20; Cebes 4, 1; POxy 294, 11 [22 A.D.] εἰ ταῦτα οὕτως ἔχει; TestSol 20:8; Jos., Ant. 15, 261; Just., D. 3:5 οὐχ οὕτως ἔχει) Ac 7:1; 12:15; 17:11; 24:9. τὸ καλῶς ἔχον what is right 1 Cl 14:2 (Michel 543, 12 [c. 200 B.C.] καλῶς ἔχον ἐστὶ τιμᾶσθαι τοὺς εὔνους ἄνδρας). τὸ νῦν ἔχον for the present Ac 24:25 (cp. Plut., Mor. 749a; Lucian, Anachars. 40, Catapl. 13 τὸ δὲ νῦν ἔχον μὴ διάτριβε; Tob 7:11).ⓑ pers. be (in a certain way) πῶς ἔχουσιν how they are Ac 15:36 (cp. Gen 43:27; Jos., Ant. 4, 112). ἑτοίμως ἔ. be ready, hold oneself in readiness w. inf. foll. (BGU 80, 17 [II A.D.] ἡ Σωτηρία ἑτοίμως ἔχουσα καταγράψαι; Da 3:15 LXX; Jos., Ant. 13, 6; Just., D. 50, 1) 21:13; 2 Cor 12:14; 1 Pt 4:5. Also ἐν ἑτοίμῳ ἔ. 2 Cor 10:6 (s. ἕτοιμος b end). εὖ ἔ. be well-disposed πρός τινα toward someone Hs 9, 10, 7 (cp. Demosth. 9, 63 ἥδιον ἔχειν πρός τινα; SIG 1094, 4 φιλανθρώπως ἔχει πρὸς πάντας). κακῶς ἔ. be sick (Aristoph. et al.; POxy 935, 15; Ezk 34:4) Mt 4:24; 8:16; 9:12b; 17:15 v.l. (see πάσχω 2). καλῶς ἔ. be well, healthy (Epict. 1, 11, 4; PGen 54, 8; PFlor 230, 24) Mk 16:18; ἐσχάτως ἔ. (s. ἐσχάτως) 5:23; κομψότερον ἔ. feel better (κομψῶς ἔ.: Epict. 2, 18, 14; 3, 10, 13; PParis 18; PTebt 414, 10 ἐὰν κομψῶς σχῶ) J 4:52.⑪ to be closely associated, in a variety of renderings, hold fast, be next to, be next, mid. (Hom. et al.) in NT only ptc.ⓐ of proper situation or placement, esp. of inner belonging hold fast, cling to. The ‘to’ of belonging and the ‘with’ of association are expressed by the gen. (Theognis 1, 32 ἀεὶ τῶν ἀγαθῶν ἔχεο=ever hold fast to the good people; X., Oec. 6, 1; Pla., Leg. 7, 811d; Lucian, Hermot. 69 ἐλπίδος οὐ μικρᾶς ἐχόμενα λέγεις; Sallust. 14 p. 26, 24 τ. θεῶν; Philo, Agr. 101 τὰ ἀρετῆς ἐχόμενα; Jos., Ant. 10, 204 οὐδὲν ἀνθρωπίνης σοφίας ἐχόμενον, C. Ap. 1, 83 παλαιᾶς ἱστορίας ἐχόμενον; Just., A I, 68, 1 λόγου καὶ ἀληθείας ἔχεσθαι; Tat. 33, 1 μανίας ἔχεται πολλῆς; Ath., R. 48, 3 λόγῳ … ἀληθείας ἐχομένῳ) τὰ ἐχόμενα σωτηρίας things that belong to salvation Hb 6:9.ⓑ of proximityα. spatial, to be next to someth: ἐχόμενος neighboring (Isocr. 4, 96 νῆσος; Hdt. 1, 134 al. οἱ ἐχόμενοι=‘the neighbors’; Diod S 5, 15, 1; Appian, Bell. Civ. 2, 71 §294; Arrian, Peripl. 7, 2; PParis 51, 5 and oft. in pap; 1 Esdr 4:42; Jos., Ant. 6, 6 πρὸς τὰς ἐχομένας πόλεις; 11, 340) κωμοπόλεις Mk 1:38.β. temporal, to be next, immediately following (Thu. 6, 3, 2 τ. ἐχομένου ἔτους al.; SIG 800, 15; PRev 34, 20; PAmh 49, 4; PTebt 124, 43; LXX) τῇ ἐχομένῃ (sc. ἡμέρᾳ, as Polyb. 3, 112, 1; 5, 13, 9; 2 Macc 12:39; Jos., Ant. 6, 235; 7, 18 al.; cp. εἰς τὴν ἐχομένην [i.e. ἡμέραν] PMich 173, 16 [III B.C.]) on the next day Lk 13:33 (v.l. ἐρχομένῃ); Ac 20:15; w. ἡμέρᾳ added (PAmh 50, 17) 21:26. τῷ ἐχομένῳ σαββάτῳ 13:44 v.l. (for ἐρχομένῳ; cp. 1 Macc 4:28, where the witnesses are similarly divided).—On the whole word HHanse, ‘Gott Haben’ in d. Antike u. im frühen Christentum ’39.—B. 641; 740. EDNT. M-M. TW. Sv. -
7 σύ
σύ (Hom.+) personal pron. of the second pers. σοῦ (σου), σοί (σοι), σέ (σε); pl. ὑμεῖς, ὑμῶν, ὑμῖν, ὑμᾶς: youⓐ nominativeα. in contrast to another pers. ἐγὼ … σύ Mt 3:14; 26:39; Mk 14:36; J 13:7; Js 2:18; s. Lk 17:8. σὺ … ἕτερος Mt 11:3. πᾶς ἄνθρωπος … σύ J 2:10. Μωϋσῆς … σὺ οὖν 8:5. οὐδεὶς … σύ 3:2 and oft. αὐτοὶ … σύ Hb 1:11 (Ps 101:27). ἐγὼ … ὑμεῖς or vice versa (TestJob 1:5; Mel., P. 103, 789ff) J 7:34, 36; 8:15, 22f; 13:15; 15:5 al.; Gal 4:12. ὑμεῖς … ἡμεῖς or vice versa (ParJer 4:9; Just., D. 10, 1 al.) J 4:22; 1 Cor 4:10abc; 2 Cor 13:9.—The contrast is evident fr. the context: Mt 6:6, 17; Ro 2:3. ὑμεῖς Mt 5:48; 6:9, 26b.—On σὺ λέγεις Mt 27:11; Mk 15:2; Lk 23:3 s. λέγω 2e.β. for emphasis before a voc. σὺ Βηθλεέμ Mt 2:6 (Mi 5:1). σὺ παιδίον (Lucian, Dial. Deor. 2, 1) Lk 1:76. σὺ κύριε Ac 1:24 (PsSol 2:23; 17:4). σὺ δὲ ὦ ἄνθρωπε θεοῦ 1 Ti 6:11. ὑμεῖς οἱ Φαρισαῖοι Lk 11:39.γ. used w. a noun or ptc., by which the pron. is more exactly defined σὺ Ἰουδαῖος ὤν you as a Jew J 4:9; cp. Gal 2:14. ὑμεῖς πονηροὶ ὄντες Mt 7:11 (cp. ParJer 7:3 σὺ ὁ λαλῶν).—Esp. emphasizing the subj.: σὺ τρίς με ἀπαρνήσῃ you are the very one who will deny me three times Mk 14:30. δότε αὐτοῖς ὑμεῖς φαγεῖν you yourselves are to give them someth. to eat = give them some food yourselves Mft Mt 14:16. Cp. J 13:6; 17:8; 20:15. εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξίν Lk 1:42. σὺ μόνος παροικεῖς 24:18. So freq. w. forms of εἰμι (TestAbr A 7 p. 84, 19 [Stone p. 16] ὁ ἥλιος … σὺ εἶ; A 16 p. 97, 26 [Stone p. 42] τίς εἶ σύ; A 17 p. 98, 21 [Stone p. 44] σὺ εἶ ὁ θάνατος; TestJob 29:3 al.): σὺ εἶ ὁ χριστός Mt 16:16; σὺ εἶ Πέτρος vs. 18; σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων; 27:11. καὶ σύ you, too 26:69, 73; Lk 19:19; 22:58; Gal 6:1 (TestAbr B 4 p. 109, 10 [Stone p. 66]; TestJob 27:5; ParJer 7:9; Just., A II, 2, 17). καὶ ὑμεῖς Mt 7:12; 15:3, 16; Lk 17:10 (TestJob 27:7). σὺ δέ but you Lk 9:60; Ro 11:17; 2 Ti 3:10 (Just., D. 1, 6 al.; Tat. 19, 3). ὑμεῖς δέ Mt 21:13; Js 2:6 (TestJob 24:3; ApcMos 30).δ. pleonastically added to forms that are clear enough by themselves (Semitism? See B-D-F §277, 2; Mlt-H. 431f) σὺ τί λέγεις Mk 14:68. μὴ φοβεῖσθε ὑμεῖς Mt 28:5. μὴ ἀνελεῖν με σὺ θέλεις; Ac 7:28 (Ex 2:14). ὑμεῖς Mt 5:13f.ⓑ oblique casesα. The accented forms are used in the oblique cases of the sing. when emphasis is to be laid on the pron. or when a contrast is intended σοῦ δὲ αὐτῆς τὴν ψυχήν Lk 2:35. οὐ σὺ ῥίζαν βαστάζεις ἀλλὰ ἡ ῥίζα σέ Ro 11:18. καὶ σέ Phil 4:3.β. The accented forms also appear without special emphasis when used w. prepositions (B-D-F §279; Mlt-H. 180) ἐν σοί Mt 6:23. ἐπὶ σέ Lk 1:35. μετὰ σοῦ vs. 28. σὺν σοί Mt 26:35, but πρός σε Mt 14:28; 25:39 (cp. PsSol 5:8; s. ἐγώ).ⓒ σου and ὑμῶν as substitutes for the possessive/adjectival pronouns σός and ὑμέτερος (πάντες σου 4 [6] Esdr [POxy 1010]; as well as for the gen. of the reflexives σεαυτοῦ and ὑμῶν αὐτῶν) come after the word they modify: τὴν γυναῖκά σου Mt 1:20; τὸν πόδα σου 4:6 (Ps 90:12); ἡ πίστις ὑμῶν Ro 1:8; τὰ μέλη ὑμῶν 6:19; ἡ ζωὴ ὑμῶν Col 3:4. Or before the word they modify (TestAbr A 16 p. 97, 1 [Stone p. 42] σου τὴν ἀγριότητα; B 6 p. 110, 13 [Stone p. 68] σου οἱ ὀφθαλμοί; TestJob 4:5 σου τὰ ὑπάρχοντα; JosAs 4:10; 15:9 al.; ApcMos 12): ἆρόν σου τὴν κλίνην Mt 9:6; ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι Lk 7:48; μηδείς σου τῆς νεότητος καταφρονείτω 1 Ti 4:12. Or betw. the noun and the art. (TestJob 42:5 οἱ δύο σου φίλοι): διὰ τῆς ὑμῶν δεήσεως Phil 1:19; εἰς τὴν ὑμῶν προκοπήν vs. 25.—On τί ἐμοὶ καὶ σοί; s. ἐγώ, end; on τί ἡμῖν κ. σοί; s. τίς 1aβה—M-M. -
8 ῥίζα
ῥίζα, ἡ, die Wurzel; Hom. und Folgende; auch mannichfach übertr., z. B. die Wurzeln des Auges, Od. 9, 390; vgl. Eur. Herc. Fur. 933 u. Qu. Sm. l 2, 396; γαίης ἐν ῥίζῃσιν, Hes. O. 19; χϑόνα δ' ἐκ πυϑμένων αὐταῖς ῥίζαις πνεῠμα κραδαίνοι, Aesch. Prom. 1049; Alles, was wurzelartig von einem Stamme ausgeht, χϑονὸς τρίτη, Pind. P. 9, 8, wo man die drei Erdtheile als Wurzeln des Festlandes betrachten soll; auch dasjenige, woraus, wie aus einer Wurzel, neue Entwickelungen hervorgehen, ἀστέων μελησίμβροτος, σπέρματος, P. 4, 15 Ol. 2, 46, vgl.. 7, 55; des Geschlechtes, γένους ἅπαντος ῥίζαν ἐξημημένος, Soph. Ai. 1157; ἀπ' εὐγενοῦς τινος ῥίζης πέφυκας, Eur. I. T. 610; sp. D., wie Ap. Rh. 4, 1642; Ὁμήρου, Ep. ad. 486 ( Plan. 297); vgl. Antp. Sid. 44 ( Plan. 298); ῥίζα πάντων καὶ βάσις τῶν ἄλλων, Tim. Locr. 97 e; τὴν κεφαλὴν καὶ ῥίζαν ἡμῶν, Plat. Tim. 90 b; Folgde; τριχός, Arist. H. A. 3, 11; auch ῥίζα τοῦ λόφου, Pol. 2, 66, 10, u. a. Sp.; des Meeres, Opp. Hal. 4, 544; πολέμου, Plut. Crass. 11.
-
9 χαρίεις
Aχαρίϝεττα Mon.Piot2.138
(statuette from Thebes, vii/vi B. C.), χαρίεν (for χάριεν, v. infr. iv): gen. χαρίεντος, dat. - εντι: voc. χαρίει, χαρίεν, acc. to Theodos. Can.1.11, 209 H.: ([etym.] χάρις):—graceful, beautiful:I in Hom. freq. of the works of men, [πέπλος] χαριέστατος Il.6.90
, 271;εἵματα 5.905
;ἔργα Od. 10.223
;φᾶρος 5.231
; also, gracious,ἀμοιβή 3.58
;ἀοιδή 24.197
; ; δῶρα χ. acceptable gifts, Il.8.204, Ar.Pl. 849;οὐ πάντεσσι θεοὶ χαρίεντα διδοῦσιν Od.8.167
; ; of the parts of a person, χ. μέτωπον, πρόσωπον, κάρη, 16.798, 18.24, 22.403;μέλεα Archil.12
; of a youth,πρῶτον ὑπηνήτῃ, τοῦπερ χαριεστάτη ἥβη Il.24.348
(also- έστατος ἥβη Od.10.279
); of persons first in Hes.Th. 247; χαρίεσσα δέμας ib. 260;ὦ κάλα, ὦ χαρίεσσα Sapph.
[pron. full] η ¯ 5 App.p.48 Lobel, cf. Alc.46;φυὴν χαριέστερος Tyrt.12.5
;σοὶ χάριεν μὲν εἶδος Sapph.
[pron. full] η ¯ 9 App.p.49 Lobel; once in Trag.,σὰν χαρίεσσαν ὥραν E.Fr.453.6
(lyr.); alsoχαρίεσσα χελιδοῖ Anacr.67
: laterζῷα ὀφθῆναι χαρίεντα Luc.Prom.Es3
.II in [dialect] Att., freq. of persons, in relation to qualities of mind, elegant, accomplished,χ. ἦσαν οἱ Λακωνικοί Ar.Lys. 1226
; men of taste,Isoc.
12.8, Arist.Metaph. 1060a25, cf. Pl.R. 605b ([comp] Comp.);οἱ χ. Arist.Pol. 1297b9
, Phld.Mort.31; opp. οἱ πολλοὶ καὶ φορτικώτατοι, Arist.EN 1095b22, cf. Pol. 1267a1; τὰ τῶν χ. σκώμματα the wits, Pl.R. 452b;χ. καὶ νοῦν ἔχοντες Arist.Pol. 1320b7
; χαριέστατος τὴν μουσικήν accomplished in.., Pl.La. 180d;περὶ φιλοσοφίαν Id.Ep. 363c
;χ. ποιητής Id.Lg. 680c
;τῶν ἰατρῶν οἱ χ. Arist.EN 1102a21
;στρατηγοί D.S.12.33
([comp] Sup.); γεωργός, παιδαγωγός, etc., Plu.2.92b, Cat.Mi.1, etc.2 of things, graceful, elegant, μέλος, πόνος, Pi.P.5.107, N.3.12, cf. Ar.Pl. 145;φιλοσοφία ἐστὶν χαρίεν Pl.Grg. 484c
, cf. Sph. 234b ([comp] Comp.);χαρίεντα μὲν γὰρ ᾄδω, χ. δ' οἶδα λέξαι Anacr.45
;λόγον λέξαι χαρίεντα Ar.V. 1400
; ;ἐνθύμημα χ.
clever, smart,X.
An.3.5.12;τὸ ἀστεῖον καὶ χ. Luc.VH1.2
;χαρίεντα.. ἐσοφίσω καὶ σοφά Ar.Av. 1401
; ironical, χαρίεντα πάθοιμ' ἄν I should be nicely off, Id.Ec. 794; χαρίεν [ἐστὶ] εἰδέναι it is well to know, Hp.Art.34;χ. οὖν.. λαλεῖν Ar. Ra. 1491
(lyr.);δοκεῖ χαριέστερον εἶναι.. λέγειν Pl.Prt. 320c
; also χαρίεν γάρ, εἰ .. it would be a pretty thing, if.. ! X.Cyr.1.4.13, Luc. JTr.26.3 rarely of natural objects,θεῶν χ. ἐναύλους Hes. Th. 129
;χαρίεντα τὰ ὑδάτια φαίνεται Pl.Phdr. 229b
; πηγὴ χαριεστάτη ib. 230b;τὴν Ἰνδῶν λίθον χ. Jul.Or.2.51a
.4 name of a plant,χαρίεν τὸ ἐπονομαζόμενον, τούτου ῥίζαν πρόσθες Hp.Mul.1.78
.III Adv. χαριέντως gracefully, elegantly, cleverly;πάνυ χ. ἀποδεδεῖχθαι Pl.Phd. 87a
, cf. Plt. 300b;χ. ἔχων τὸ σῶμα
in fine condition,Id.
Phd. 80c;δείπνου χ. πεπρυτανευμένου Alex.110.4
;χ. εἰπεῖν Pl.R. 331a
: [comp] Comp.,ἀνθηρότερον καὶ -έστερον τῶν ἄλλων λέγειν Isoc. 13.18
;οἱ -εστέρως λέγοντες Arist.Metaph. 1075a26
.2 kindly, courteously, Isoc.5.22.3 with good intention,χ. μέν, ἀπειροτέρως δὲ ἐπαινεῖν Id.12.37
.IV the neut., as Adv., was written proparox. χάριεν in [dialect] Att., acc. to Hdn.Gr.1.350, A.D.Adv.160.22, etc., but no example is quoted; neut. as Adj. is proparox. acc. to Suid.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > χαρίεις
-
10 δια-τρίβω
δια-τρίβω, zerreiben; ῥίζαν χερσί Il. 11, 847; τὴν γῆν τοῖν χεροῖν Polyaen. 4, 3, 5; ϑύραν, zerbrechen, Ar. Ran. 462; dah. = aufreiben, verzehren; χρήματα Theogn. 921; κάκιστα διατριβῆναι Her. 7, 120; vgl. Thuc. 8, 78; bes. χρόνον, z. B. πολλὸν παρά τινι, Zeit bei etwas hinbringen, verbringen, Her. 1, 24; συχνὸν χρόνον διατρίψας Plat. Phaed. 117 a, u. öfter; ἐν ταῖς ὁδοῖς πολὺν χρόνον δ. Xen. Mem. 2, 1, 15; ἡμέρας τινάς Hell. 6, 5, 39; ἓξ ἔτη διατέτριφε Isocr. 4, 141; ἐνιαυτὸς οὐ διετρίβη Thuc. 1, 125; χρόνος διατριφϑεὶς περὶ τὸν λόγον Isocr. 4, 14; dah., mit Auslassung von χρόνον od. ähnlichen Wörtern, = verweilen; – a) zögern; Il. 19, 150; Ar. Vesp. 849; Thuc. 7, 43; Xen. Cyr. 3, 3, 25; sich aufhalten, παρά τινι, Her. 1, 24 u. Folgde. Bes. – b) bei etwas, die Zeit mit etwas hinbringen, sich damit beschäftigen; ἐν γυμνασίοις Ar. Nubb. 1002; ἐν τῇ ζητήσει Plat. Apol. 29 c; ἐν Ὁμήρῳ Ion 530 b; u. so oft Folgde; auch περί τι, z. B. περὶ τοὺς λόγους Plat. Phaed. 90 b, wie Alexis Ath. XII, 544 e; περὶ ποίησιν καὶ φιλοσοφίαν διατετριφότες Aesch. 3, 108, u. A.; πρὸς τοῖς ἔργοις Arist. Pol. 5, 8; vgl. Epicrat. Ath. II, 50 c (v. 3) u. Plut. Marcell. 21; Luc. merc. cond. 8; ἐπὶ τοῖς ἔργοις Dem. 2, 16. u. A.; – μετά τινος, sich unterreden mit, Plat. Apol. 33 b; Phaed. 59 d; auch διατριβὴν διατρίβειν, Legg. VII, 820 c; s. διατριβή; – c. partic., διατρίβουσι μελετῶσαι, sie bringen ihre Zeit mit Uebungen hin, Xen. Cyr. 1, 2, 18; ἵνα μὴ καϑ' ἕκαστα λέγων διατρίβω, um mich nicht mit Auseinandersetzung des Einzelnen aufzuhalten, Dem. 1, 9. – c) mit einem neuen acc., hinhalten, verzögern; Od. 2, 265; aufschieben, χόλον, γάμον, Il. 4, 42 Od. 20, 341; auch Ἀχαιοὺς γάμον, sie hält die Achäer mit der Hochzeit hin, 2, 204; ἄριστον, Ar. bei Ath. IV, 171 b; τοὺς πρέσβεις Plut. Her. malign. 41; – μὴ διατρίβωμεν ὁδοῖο, laßt uns mit der Reise nicht zögern, Od. 2, 404. So auch med., μή τι διατριβώμεϑα πείρης Ap. Rh. 2, 883.
-
11 ΤΛΑΏ
ΤΛΑΏ, ungebräuchliche Stammform, von der kein praes. vorkommt (vgl. ἀνέχομαι, ὑπομένω u. ä., die es ersetzen); fut. τλήσομαι; aor. ἔτλην, ἔτλαν für ἔτλησαν, Il. 21, 608, τλῆναι, τλῆϑι, τλαῖεν = τλαίησαν, 17, 490; perf., gew. mit Präsensbdtg, τέτληκα, doch auch wirkliches perf., Ar. Plut. 280; davon im plur. synkopirte Formen bei Dichtern, u. sämmtlich mit Präsensbdtg, τέτλαμεν (z. B. Od. 20, 311, wo früher falsch τετλάμεν accentuirt war) u. s. w., imper. τέτλαϑι, τετλάτω, Od. 16, 275, opt. τετλαίην, Il. 9, 373, inf. τετλάναι, bei Hom. τετλάμεν, auch τετλάμεναι, Od. 15, 307, partic., ion. u. ep., τετληώς, ότος, Hom. u. Her., fem. τετληυῖα, Od. 20, 23; nur episch ist der aor. ἐτάλασα, ἐτάλασσα, Il. 17, 166, conj. ταλάσσω, 13, 829. 15, 164, wozu Sp., wie Lycophr. 746, auch das fut. ταλάσσω gebildet haben; – ertragen, auf sich nehmen u. aushalten; von allem Schweren, Mühseligen, Gefährlichen, nie, wie φέρω, von körperlichen Lasten; Hom.; absolut, ἤτοι ἐγὼ μενέω καὶ τλήσομαι, Il. 11, 317; τέτλαϑι, μῆτερ ἐμή, καὶ ἀνάσχεο, 1, 586; τλήσομαι ἐν στήϑεσσιν ἔχων ταλαπενϑέα ϑυμόν, Od. 5, 222; τλήσομαι ἄλγεα πάσχων, 362; oft τετληότι ϑυμῷ, mit standhafter Seele, ausdauerndem, duldendem Gemüthe; auch κραδίη τετληυῖα, 20, 23; c. accus., ἥτις δὴ τέτληκε τόσα, 19, 347; ἔτλην ἀνέρος εὐνήν, Il. 18, 433; ἔτλην δ' οἷ' οὔπω τις ἄλλος, 24, 505; u. bes. c. inf., Etwas unternehmen, über sich gewinnen, od. wagen Etwas zu thun; auch im schlimmen Sinne, sich erdreisten, sich erfrechen; οὔτε λόχονδ' ἰέναι τέτληκας ϑυμῷ, 1, 228; ὅ μευ ἔτλης ἀντίος ἐλϑεῖν, 21, 150; ὃς ἔτλης ἐμεῦ εἵνεκα τείχεος ἐξελϑεῖν, 22, 236; πῶς ἔτλης ἐλϑέμεν οἶος, 24, 519; οὐδέ τις ἔτλη πρὶν πιέειν, πρὶν λεῖψαι ὑπερμενέϊ Κρονίωνι, 7, 480, Keiner wagte es früher zu trinken, mochte früher trinken; μήποτε πενίην ἀνδρὶ τέτλαϑ' ὀνειδίζειν, Hes. O. 720. – So auch Pind. u. Tragg.: οὐκέτι τλάσομαι ψυχᾷ, Pind. P. 3, 41; ἔτλαν πένϑος, I. 6, 37; τλᾶϑι ϑέμεν, P. 4, 276; οἷα χρὴ πάϑη τλῆναι πρὸς Ἥρας τήνδε τὴν νεάνιδα, Aesch. Prom. 706; τλάσομαι τὸ κατϑανεῖν, Ag. 1263; μήτι τλᾷς τὰν ἱκέτιν εἰςιδεῖν, Suppl. 428; πῶς πατρῷα δώματα λιπεῖν ἔτλητε, 322; πῶς ἔτλης σὰς ὄψεις μαρᾶναι, Soph. O. R. 1327, u. öfter; τλῆϑι τὰ μὴ φίλα, Eur. Hec. 1251; τλῆϑι τοὺς σοὺς προςβλέπειν ἔναντίους ἐχϑρούς, Heracl. 943; μὴ τλῇς με προδοῠναι, Alc. 276, u. öfter; οὔπω τέτληκας ἡμῖν φράσαι, Ar. Plut. 280. – In Prosa selten, οὐκέτι ἔτλη εἰς χεῖρας ἐλϑεῖν, Xen. Cyr. 3, 1, 2. – Auch c. partic., καὶ παῖδα γάρ τοι φασὶν Ἀλκμήνης ποτὲ πραϑέντα τλῆναι, Aesch. Ag. 1041; ὅςτε μὴ πρὸς ἁγνὰν σπείρας ἄρουραν ῥίζαν αἱματόεσσαν ἔτλα, Spt. 378.
-
12 ἤπειρος
ἤπειρος, ἡ (ἄπειρος?), das feste Land, – al bei Hom. Ggstz von πέλαγος, Od. 3, 90; νῆα – ἐπ' ἠπείροιο ἔρυσσαν Il. 1, 485, aufs Land ziehen, wie Hes. O. 622; ἐκ πόντου βὰς ἤπειρόνδε, wo die Insel gemeint ist, Od. 5, 56. So auch κατὰ τὴν ἤπειρον, im Ggstz von τῇσι νηυσί, zu Lande, Her. 8, 66. – b) im Ggstz gegen die Inseln, z. B. Ἐχινάδων νήσων τὰς ἡμισέας ἤδη ἤπειρον πεποίηκε Her. 2, 10, vgl. 1, 71; Thuc. 1, 5; οὐ νήσους, ἀλλ' ἤπειρον καρπούμενος Xen. Hell. 6, 1, 4; Plat. Tim. 25 a Phaed. 111 a. – Bei Hom. Od. 14, 97. 100 bedeutet es das Ithaka gegenüberliegende Festland, was nachher nom. pr. wird (w. m. s.). – c) die zusammenhangende Ländermasse, bes. der Continent Asien, Her. 1, 96; Aesch. Prom. 735. So Hippocr.; oft Isocr. vom Perserreich, vgl. Moeris zu Isocr. Panegyr. 36, dem dann Griechenland od. Europa als zweiter Continent gegenübersteht; δισσαῖσιν ἀπείροις Soph. Tr. 101; ἤπειροι ἀμφότεραι Add. 10 (VII, 240); δίδυμαι Ant. Ti. 56 (VII, 18); Pind. P. 9, 8 τρίτας ἀπείρου ῥίζαν, vgl. P. 4, 48, fügt Libyen als dritten Continent hinzu. Vgl. noch Schäfer Melet. p. 37.
-
13 τρίτος
τρῐτος (-ον; -αν, -αισιν; n. pro adv., - ον.) “τρίταισιν δ' ἐν γοναῖς ἄμμες αὖ κείνων φυτευθέντες σθένος ἀελίου χρύσεον λεύσσομεν” P. 4.143 ῥίζαν ἀπείρου τρίταν εὐήρατον (τὴν Λιβύην Σ.) P. 9.81ἀγῶνί τε Κίρρας ἐν τῷ Θρασυδᾷος ἔμνασεν ἑστίαν τρίτον ἔπι στέφανον πατρῴαν βαλών P. 11.14
Περσεὺς ὁπότε τρίτον ἄυσεν κασιγνητᾶν μέρος ἐνναλίᾳ Σερίφῳ λαοῖσί τε μοῖραν ἄγων (i. e. Medusa) P. 12.11διπλόαν νίκαν ἀνεφάνατο παίδων λτ;τεγτ; τρίταν πρόσθεν I. 4.71
εἴη δὲ τρίτον σωτῆρι πορσαίνοντας Ὀλυμπίῳ Αἴγιναν κάτα σπένδειν μελιφθόγγοις ἀοιδαῖς (sc. κρατῆρα: τὸν δὲ τρίτον κρατῆρα Διὸς σωτῆρος ἔλεγον Σ.) I. 6.7 κατὰ μὲν φίλα τέκν' ἔπεφνεν δώδεκ, αὐτὸν δὲ τρίτον (sc. τὸν πατέρα Νηλέα: i. e. τρίτον καὶ δέκατον) fr. 171. n. acc. s. pro adv.,ἐν δὲ πείρᾳ τέλος διαφαίνεται ὧν τις ἐξοχώτερος γένηται, ἐν παισὶ νέοισι παῖς, ἐν ἀνδράσιν ἀνήρ, τρίτον ἐν παλαιτέροισι N. 3.72
-
14 βαθύνω
Aβεβάθυστο Nonn.D.39.305
: ([etym.] βαθύς):— deepen, hollow out, βάθυνε δὲ χῶρον ἅπαντα, of a torrent, Il.23.421; ἔσκαψε καὶ ἐβάθυνε dug and dug deep, Ev.Luc.6.48; ἐβάθυνε πέδον ταρσῷ, of a dog, Nonn.D.47.239: metaph.,ὁ λιμὸς βαθύνει ἑαυτόν J. BJ5.12.3
: esp. as military term, deepen,τὴν φάλαγγα X.Cyr.6.3.23
, 8.5.15, cf. Arr.Tact.25.11:—[voice] Pass., become deep, be deepened,λίμνη β. Thphr.HP4.11.3
;κρημνὸς βαθύνεται εἰς ἀπορρῶγα J.BJ1.21.3
; νάσως βαθυνομένας ἀπὸ ῥιζᾶν, of Delos, Hymn.Is.160;τὸ βαθυνόμενον τῆς ῥηγμῖνος Agath.2.2
; of a deep wound, Nonn.D.39.305; βαθυνομέναις χερσί in or with the hollowed hands, ib.11.180.2 Math., add a third dimension,β. τὰ ἐπίπεδα Procl.
in R.2.52 K., cf. in Ti.1.146 D.:—[voice] Pass.,κυκλικῶς βαθυνθέντες Simp. in Ph.59.17
.II intr., sink deep, Ph.1.248, 2.402; sink, crumble, Apollod.Poliorc.157.8.2 metaph., go deeply into a subject,βαθύνας θεωρῆσαι Procl.in Prm.p.622
S. -
15 σπάω
σπάω, S.Ant. 1003, Ar. Pax 498, etc.: [tense] fut. σπάσω [ᾰ] Lyc.484, ([etym.] δια-) Hdt.7.236, ([etym.] ἐπι-) S.Aj. 769: [tense] aor.Aἔσπᾰσα Il.13.178
(tm.), [dialect] Ep.σπάσα 5.859
(tm.), etc.: [tense] pf. , ([etym.] ἀν-) Hp.Superf. 22, Ar.Ach. 1069:—[voice] Med., [tense] fut.σπάσομαι Hp.Vict.2.38
, etc.: [tense] aor.ἐσπᾰσάμην Il.19.387
, Hdt.3.29, Philostr.VA7.42, [dialect] Ep.σπασάμην Od. 10.166
, [dialect] Ep. also σπάσσασθε, σπασσάμενος (v. infr.):—[voice] Pass., [tense] fut.σπασθήσομαι Gal.16.760
, ([etym.] δια-) X.An.4.8.10: [tense] aor.ἐσπάσθην Il.11.458
, etc.: [tense] pf.ἔσπασμαι Hp.Morb.1.20
, ([etym.] δι-) Th.6.98, etc.; also in med. sense, X.An.7.4.16, Cyr.7.5.29. Mostly poet. ( ἕλκω being preferred in Prose):— draw, hence,I of a sword, draw, mostly in [voice] Med.,φάσγανά τε σπάσσασθε Od.22.74
;σπασσάμενος.. ἄορ παχέος παρὰ μηροῦ Il.16.473
;ἐκ δ' ἄρα σύριγγος.. ἐσπάσατ' ἔγχος 19.387
;σπασαμένων τὰς μαχαίρας PTeb.48.19
(ii B.C.), cf. 138 (ii B.C.): in [voice] Act.,ξίφος σπάσαντα E.Or. 1194
;φάσγανον σπάσας χερί Id.IT 322
:—[voice] Pass., ἐσπασμένοι τὰ ξίφη having their swords drawn, X.An.7.4.16;ἐσπασμένον ὃν εἶχεν ἀκινάκην Id.Cyr.7.5.29
;ἐσπασμένοις τοῖς ξίφεσι D.S. 4.52
.2 of other things,ἐκ χειρὸς χεῖρα σπάσατο Od.2.321
;σπασάμην ῥῶπάς τε λύγους τε 10.166
; ὡς ἕκαστος ἔσπασεν τύχης πάλον drew the lot (out of the helmet), A.Ag. 333:—[voice] Pass., σπασθέντος (sc. ἔγχεος ἔξω χροός) Il.11.458.3 abs., σπᾶτ' ἀνδρείως pull, hoist away, like men, Ar. Pax 498.2 tear, rend, esp. of ravenous animals, S.Ant. 258, 1003; λαιμοτόμους κεφαλάς dub. l. in E.IA 776 (lyr.); σ. τοῖς ὄνυξιν [τοὺς νεοττούς], of the eagle, Arist.HA 619b31:—[voice] Pass., φλέβιον, σάρκα σπασθῆναι, Hp.Morb. 1.17.3 wrench, sprain,τὸ σκέλος ἔσπασε Plu.Arat.33
:—[voice] Pass.,τὸν μηρὸν σπασθῆναι Hdt.6.134
;τοὺς πόδας E.Cyc. 639
.4 snatch, tear or drag away,πῶλον παρὰ συννόμων Pl.Lg. 666e
;ὑπὸ πτερῶν E. Andr. 441
:—[voice] Pass.,ἔλαφον ἀπ' ἐμῶν γονάτων σπασθεῖσαν Id.Hec.92
(lyr.); ἐκ βραχίονος σπασθείς ib. 408.5 metaph., carry away, draw aside,ἀλλά σ' ἔσπασεν πειθώ S.El. 561
;τὰ πάθη οἷον νεῦρα σ. ἡμᾶς Pl. Lg. 644e
.6 Medic., cause convulsion or spasm, v.l. in Hp.Art. 67:—[voice] Pass., to be convulsed,σπασθεὶς ἀποθνῄσκει Id.Aph.5.5
, Thphr. HP 4.4.13, etc.; ἐσπᾶτο γὰρ πέδονδε καὶ μετάρσιος, of Heracles in his agony, S.Tr. 786, cf. σπάσμα, σπασμός: metaph., to be harassed, anxious, Arr.Epict.1.1.16.III draw in, suck in,θρόμβον αἵματος A. Ch. 533
;ἔσπασεν ἄμυστιν ἑλκύσας E. Cyc. 417
; συνεκθανεῖν σπῶντα χρὴ τῷ πώματι ib. 571; , cf. 285; opp. λάπτω, κάπτω, Plu. 2.699d, cf.σπάσις 11
; σ. τὸν μαστόν suck it, Arist.HA 587a33;σ. ἀμυστί Ael.NA6.51
; and in [voice] Med.,ταυρείου σπασάμενος αἵματος Apollod.1.9.27
:—[voice] Pass., of the female, to be sucked, Arist.HA 576b11 ( τὸ ἄγαν σπᾶσθαι prob. l.); cf.ἕλκω A. 11.4
.2 σ. τὸ πνεῦμα draw breath, Id.Resp.473a2;τὸν ἀέρα τὸν κοινόν Men.531.7
; absorb,ἕκαστον τῶν τοῦ σώματος τὸ αὑτῷ οἰκεῖον ἐσπακέναι Arist.Pr. 930a21
.3 metaph., derive, τροφήν, of winds, Hp.Vict.2.38;πειθώ τε καὶ εἵμερον ἔσπασε ἐκ..
drew, derived..,IG
14.889 ([place name] Sinuessa); σ. ἔρωτα enjoy it, Opp.H.4.270; ὀλίγον ὕπνου ς. snatch a little sleep, Hld.5.1:—[voice] Med., Id.2.16.IV draw tight, pull the reins,χαλινῷ τὸ στόμα τοῦ ἵππου X.Eq.9.7.1
, cf. 9.5; butτὸν χαλινὸν ἐκ τῶν ὀδόντων ἵππου Pl.Phdr. 254e
.2 of angling,ἡ μήρινθος οὐδὲν ἔσπασεν Ar. Th. 928
: hence prov., οὐκ ἔσπασεν ταύτῃ γε 'he took nothing by his motion', Id.V. 175.V derive,ἐπωνυμίαν παρά τινων Philostr.VS2.10.6
, cf. Ael.NA14.15 ([voice] Med.); ἀρχὴν λυρικῆς καὶ πέρας ς. AP9.184 (s. v.l.); ῥίζαν σ. τινός derive one's origin from.., Lyc.623;σ. τὴν κλῆσιν ἀπό τινος S.E.M.1.46
;ἔννοιαν θεοῦ ἐκ τῶν κατὰ τοὺς ὕπνους φαντασιῶν Epicur.Fr. 353
. -
16 ἐξαμάω
ἐξᾰμάω (A),A mow or reap out, finish mowing or reaping,ἐξαμᾷ θέρος A.Pers. 822
, cf.Ag. 1655 (troch.), E.Ba. 1315; σπείρων.. κἀξαμῶν ἅπαξ sowing and reaping, S.Tr.33;χρυσοῦν θέρος ἐξαμησάμενος Plu.Demetr. 4
:—[voice] Pass., γένους ἅπαντος ῥίζαν ἐξημημένος ([tense] pf. part.) having all the race cut off root and branch, S.Aj. 1178, cf. Paus.8.7.7.—Poet. and later Prose. [On the quantity, v. ἀμάω.] (ἐξαμοῦν· ἐκθερίζειν is corrupt in Hsch.)------------------------------------ἐξᾰμάω (B),A = ἐξαφύσσω (cf. ἀμάω B),τἄντερ' ἐξαμήσω Ar.Lys. 367
:—[voice] Med., ;ἐξαμησάμενος τὴν λατύπην IG22.244.81
(iv B. C.).
См. также в других словарях:
γλείφω — (Μ γλείφω) σύρω τη γλώσσα επάνω σε κάτι νεοελλ. Ι. 1. εγγίζω απαλά ή μόνο στην επιφάνεια («το κύμα έγλειφε τον βράχο») 2. κατατρώγω, καταστρέφω («δυο ποντικοί... τού δέντρου εγλείφασιν την ρίζαν») 3. βασανίζω, τριβελίζω («οι έννοιες και οι… … Dictionary of Greek
κροτωνοειδής — κροτωνοειδής, ές (Α) αυτός που μοιάζει με το φυτό κρότωνας («τοῡ κροτωνοειδέος τήν ῥίζαν δίδου πίνειν», Ιπποκρ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < κροτών + ειδής*] … Dictionary of Greek
FASELARES — apud Ael. Lamptid. in Anton. Hcliogab. Barbas sane mullorum tantas iubebat exhiberi, ut pro absentis, apiastris et faselaribus et faenograeco exhiberet plenis fabatariis, et discis: sunt faselt, et subint siliquae; seu faselaria, subint. grana.… … Hofmann J. Lexicon universale
ρίζα — η / ῥίζα, ΝΑ, και ιων. τ. ῥίζη και αιολ. τ. βρίζα Α 1. βοτ. το κατά κανόνα υπόγειο τμήμα τού σώματος ενός φυτού, κύριες λειτουργίες τού οποίου είναι η στήριξη τού φυτού, η πρόσληψη από το έδαφος νερού και των διαλυμένων σ αυτό ανόργανων αλάτων,… … Dictionary of Greek
εχεπευκής — ἐχεπευκής, ές (Α) 1. οξύς, διαπεραστικός, αιχμηρός («αὐτοῑσι βέλος ἐχεπευκὲς ἐφιείς βάλλ » έριχνε εναντίον τους αιχμηρά βέλη, Ομ. Ιλ.) 2. πικρός («σικύοιο ἐχεπευκέαν ῥίζαν», Νίκ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται για σύνθετο με α σύνθ. εχε * (< έχω I) και… … Dictionary of Greek
